ഈശ്വരനെ പ്രണയിച്ചവള്‍

എന്‍റെ  പ്രിയരില്‍ പ്രിയനേ,

         ജീവിതത്തിന്‍റെ പ്രഭാത വേളയില്‍  അച്ഛനമ്മമാരുടെ സംരക്ഷണത്തിലും വാത്സല്യത്തിലും കൂടപ്പിറപ്പുകളുടെ സ്നേഹത്തിലും മുഴുകി പൂക്കളോടും തുമ്പികളോടും കിളികളോടും കൊഞ്ചി കൂട്ടുകാരോടും നാട്ടുകാരോടും സല്ലപിച്ചങ്ങനെ ഒരു ചിത്രശലഭത്തെപ്പോലെ പാറിപ്പറന്നുല്ലസിച്ചു നടന്ന കാലം നിന്നെ ഒരിക്കല്‍  പോലും സ്മരിച്ചില്ല ....മാപ്പ്.....

         എന്‍റെ കൗമാര സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കൊരു കടിഞ്ഞാണ്‍ പോലെ വിവാഹം എന്ന മംഗള ദിനം കടന്നു വന്നു.. കൌമാരത്തിന്‍റെ ആഹ്ലാദ കാലം ഭയപ്പാടില്ലാതെ മുന്നോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിനു ഒരു തുണയായി മനസ്സ് നിറയെ നന്മയും സ്നേഹവും മാത്രം നിറഞ്ഞ ഒരു ശുദ്ധ ഹൃദയനേയും രണ്ട്മാ അനിയത്തിമാരെയും ഒരു അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കൂടി സ്വന്തമായി സമ്മാനിച്ച നിന്നോട് എനിക്ക് ആദ്യമായി എന്തെന്നില്ലാത്ത സ്നേഹം തോന്നി.

   പിന്നെ വിലമതിക്കാനാകാത്ത സ്വത്തായി രണ്ടു പിഞ്ചു ഓമനകളെ നല്‍കി എന്‍റെ  ജീവിതത്തിന്‍റെ യൗവനം വസന്ത പൂരിതമാക്കി മാറിയപ്പോള്‍ എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം പ്രേമമായി മാറി. മക്കളുടെ ഓരോ ഉയര്‍ ച്ചകളിലും അവരെ ഈ നിലയില്‍  എത്തിക്കാന്‍ ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കാനാകാത്ത വിധം നീ നല്‍കിയ തുണയും അനുഗ്രഹവും ആ പ്രേമത്തിന്‍റെ ആഴം അതിര്‍വരമ്പ് കടന്നു.

              കഴിഞ്ഞ കാല സ്മരണകളെ മനസ്സില്‍   താലോലിച്ചു രസിക്കുന്ന ജീവിത മദ്ധ്യാഹ്നത്തില്‍  ഒരു പൊന്നോമനയെ ചെറു മകളായി നല്‍കി എന്‍റെ ജീവിതം ആനന്ത സാഗരത്തില്‍ ആറാടിച്ച നിന്നോടെനിക്കിപ്പോള്‍ പ്രണയമാണോ ...അതോ...ആരാധനയാണോ... എന്‍റെ കുടുംബതിലെല്ലാവരുടെയും  ചിന്തകളില്‍ , വാക്കുകളില്‍, പ്രവര്‍ത്തികളില്‍  നന്മ നിറക്കണേ എന്നല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇതുവരെ നിന്നോടാവശ്യപ്പെടാഞ്ഞിട്ടുംഇത്രയൊക്കെ നല്‍കി  എന്റെ ജീവിതം ധന്യമാക്കിയ നിന്നോട് ഇപ്പോള്‍  എനിക്ക് പ്രണയം തന്നെയാണ്...കടുത്ത പ്രണയം. ഇത്രയും ഒക്കെ തന്ന സ്ഥിതിക്ക് ഇനിയൊരു പൊന്നുണ്ണിയായി എന്‍റെ മോളുടെ മടിയിലും നിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു പോകുന്നു ഞാന്‍.. .  കഴിഞ്ഞ കാല സ്മരണകളെയും അയവിറക്കി സന്തോഷമായി കഴിയുന്ന കാലത്തില്‍ തന്നെ ഈ ഭൂമിയില ആര്‍ക്കും ഒരു ഭാരമായിടാതെ നിന്‍റെ കരവലയത്തിലൊതുങ്ങുവാന്‍  എന്‍റെ തിരു നെറ്റിയില്‍  പതിയും നിന്‍റെ ചുടു ചുംബനങ്ങളാല്‍  നിര്‍ വൃതിയടയാന്‍  ആ പാദാരവിന്ദങ്ങളില്‍  അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതായി ഞാന്‍  ധന്യയാവും ആ അമൂല്യ നിമിഷത്തെ കാത്തു കൊതിച്ചു തഴുകി താലോലിച്ചു ജീവിക്കാന്‍  കഴിയുന്നത്‌ ഒരു ഭാഗ്യം മാത്രമല്ല ...സുഖ സുഷുപ്തിയും കൂടിയാണ്. ഒന്നു മാത്രം ഇപ്പോഴും സ്പഷ്ടമല്ല.......പാശം കൊണ്ടാന്തകന്‍  എന്നെ കെട്ടി വലിച്ചു നിന്‍റെ  പാദങ്ങളില്‍  ചേര്‍ ക്കുമോ.....അതോ വര്‍ ണ്ണ പ്പൂക്കള്‍  കൊണ്ടലങ്കരിച്ച മനോഹര പേടക ത്തില്‍  ഏറ്റി മാലാഖമാരുടെ അകമ്പടിയോടെ എന്‍റെ  ആത്മാവിനെ നിന്‍റെ പൊന്‍  പാദങ്ങളില്‍  ചേര്‍ക്കുമോ.....ആവോ.......

നിറഞ്ഞ ആകാംക്ഷയോടെ ,

എന്നെന്നും നിന്‍റെ മാത്രം സ്വന്തം

ലക്ഷ്മിക്കുട്ടി.

നന്മ തിരിച്ചറിയാന്‍ നന്മയുള്ള മനസ്സ് വേണം

      ഒരിടത്ത് ഒരു ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും ജീവിച്ചിരുന്നു.  ഒരിക്കല്‍ ഒരു പുതിയ  കുടുംബം അവരുടെ തൊട്ടയല്പക്കത്തെ   ഒഴിഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന വീട്ടില്‍  താമസിക്കാന്‍  വന്നു.  പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പ്രാതല്‍ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ പുതിയ വീട്ടിലെ സ്ത്രീ  തുണി അലക്കിവിരിക്കുന്നത്  ജനലിലൂടെ കണ്ട ഭാര്യ ഭര്‍ത്താവിനോട്  പറഞ്ഞു "ആ സ്ത്രീയ്ക്ക് തുണി അലക്കുവാന്‍ അറിയില്ലാന്നു  തോന്നുന്നു.  ഒരു തുണിയുടെയും  അഴുക്കു പോയിട്ടില്ല..കണ്ടില്ലേ" . എന്ന്. ഭര്‍ത്താവ് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പിറ്റേ ദിവസവും അവര്‍ പ്രാതല്‍ കഴിക്കുമ്പോള്‍ പുതിയ വീട്ടിലെ സ്ത്രീ തുണി കഴുകി വിരിക്കുകയായിരുന്നു.  ഇത് കണ്ട  ഭാര്യ  അപ്പോഴും  പറഞ്ഞു . "കണ്ടില്ലേ തുണി അലക്കി വിരിചിരിക്കുന്നെ. അഴുക്കു പോയിട്ടേയില്ല. ഇതെന്താ ആ സ്ത്രീയ്ക്ക് തുണി അലക്കാന്‍ അറിയാഞ്ഞിട്ടാണോ.....? അല്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് തോന്നുന്നു അവരുടെ സോപ് പൊടി നല്ല ഗുണ മുള്ളതല്ലാന്നു . വല്ല വിലക്കുറഞ്ഞ പൊടിയും വാങ്ങിച്ചാ  അലക്കുന്നെ എന്നാ തോന്നുന്നേ". എന്നും പറഞ്ഞു. അപ്പോഴും ഭര്‍ത്താവ് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല....അങ്ങിനെ ദിവസവും ആ സ്ത്രീയുടെ അലക്കിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു    ഭാര്യ... പെട്ടന്നൊരു ദിവസം  പതിവുപോലെ പ്രാതല്‍ കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍  വലിയൊരു അതിശയത്തോടെ ഭാര്യ പറഞ്ഞു .."നോക്കിയേന്നു,  ആ സ്ത്രീ തുണി  അലക്കാന്‍ പഠിച്ചു എന്നാ തോന്നുന്നേ....ഇന്ന് തുണിയെല്ലാം നല്ലോണം അഴുക്കെല്ലാം പോയി വെളുത്തിട്ടുണ്ട്.....   ആരാ അവര്‍ക്ക് പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്തെ  എന്നാ എനിക്ക്  അറിയാത്തെ"  എന്ന്.. 

       എപ്പോഴും ഭാര്യയുടെ കമന്റ്‌  കേട്ട് മൌനം പാലിക്കാറുള്ള ഭര്‍ത്താവ്  ഉടനെ പറഞ്ഞു ,  "ഞാന്‍ ഇന്ന് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ് നമ്മുടെ ജനലുകള്‍ തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി"..എന്ന് .. ഇത് കേട്ട് ഭാര്യ ഒന്ന് നന്നായി ചമ്മി...ഒരു ഒന്നൊന്നര ചമ്മല്‍  . 

    ഇതാണ് നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ സാധാരണയായി നടക്കുന്നത്. നാം മറ്റുള്ളവരെ വിമര്‍ശിക്കും മുന്‍പ്  ഒരിക്കല്‍ നമ്മുടെ മനസ്സിനെ ഒന്ന്  നന്നായി വിശകലനം  ചെയ്തു നോക്കേണ്ടത്  അത്യാവശ്യം ആണ് ...നമ്മുടെ അകക്കണ്ണില്‍ ശുദ്ധത ഉണ്ടെങ്കിലെ  മറ്റുള്ളവരിലെ നന്മകള്‍ തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയൂ......

റബ്ബറും പെന്‍സിലും = രക്ഷാകര്‍ത്താക്കളും കുട്ടികളും

പരസ്പര ബന്ധമുള്ളവ......ഒരു വട്ടുചിന്ത ....

Pencil :     എന്നോട് ക്ഷമിക്കെടാ.....ഞാന്‍ കാരണം നിനക്ക് എപ്പോഴും കഷ്ടമല്ലേ.....

Rubber :           എന്തിനാ ....ഈ ക്ഷമ.....നീ അതിനു ഇപ്പൊ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ലാല്ലോ..

Pencil  :   ഞാന്‍ എപ്പോ എവിടെ തെറ്റ് ചെയ്താലും  അത് മായ്ച്ചു കളയാന്‍ നീ          ഉണ്ടാകും.   ഇങ്ങനെ എന്റെ തെറ്റുകളെ ഇല്ലാതാക്കുമ്പോള്‍ നിന്റെ ഓരോ ഭാഗവും തേഞ്ഞു തേഞ്ഞു  നീ ചെറുതാകുകയും നിന്റെ  ഭംഗി  പോകുകയും ചെയ്യുന്നത് ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ട്.   .....അതോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് സങ്കടം വരുന്നു......

Rubber :   ഓ അതാണോ...കാര്യം അതൊക്കെ  ശരിയാ.....പക്ഷെ    ഞാന്‍ അതൊന്നും വലിയ കാര്യമായി എടുത്തിട്ടില്ല. എന്റെ  ജന്മം തന്നെ അതിനു വേണ്ടിയുള്ളതല്ലേ.......നിന്റെ തെറ്റുകളെ മായ്ക്കാന്‍ വേണ്ടിയാ എന്നെ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നെ.....എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം  ഇങ്ങനെ മായ്ചു മായ്ച്ച് ഒരു ദിവസം ഞാന്‍  ഇല്ലാതാവും അപ്പോള്‍ നീ വേറെ  പുതിയത് ഒരെണ്ണം സംഘടിപ്പിക്കും     എന്ന് ...   നീ വിട്.., അതെന്റെ     കടമയല്ലേ....ഞാന്‍ വലിയ സന്തോഷവാനാ അതില്‍.   നീ  അതോര്‍ത്തു  വിഷമിക്കരുത്.   കാരണം നീ സങ്കടപ്പെട്ടു കാണുന്നത് എനിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടമല്ല.  

 പെന്‍സിലും റബ്ബറും  ചേര്‍ന്നുള്ള ഈ സംഭാഷണം  ശ്രദ്ധിച്ചോ.....രക്ഷാകര്ത്താക്കളെ റബ്ബര്‍ ആയും    കുട്ടികളെ പെന്‍സിലായും ഒന്ന് സങ്കല്‍പ്പിച്ചു നോക്കിയേ.....കുട്ടികളുടെ തെറ്റുകളെ ക്ഷമിക്കുവാനും തിരുത്തുവാനും  എപ്പോഴും രക്ഷാകര്‍ത്താക്കള്‍  ഉണ്ടായിരിക്കും  . അതില്‍  കുട്ടികള്‍ അവരെ അനുസരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും വേദനിപ്പിച്ചാല്‍ പോലും  അവര്‍ സന്തുഷ്ടരായിരിക്കും ...കുട്ടികള്‍ക്ക് വേണ്ടി  വീണ്ടും എന്തും ചെയ്യാന്‍, അനുഭവിക്കാന്‍  അവര്‍ എപ്പോഴും തയ്യാറായിരിക്കും....കാലപ്പോക്കില്‍  അവര്‍ ഇല്ലാതാവുകയും കുട്ടികള്‍ക്ക് പുതിയ ബന്ധങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യും......

   ഇങ്ങനെ ജീവിതത്തിലെ പല ഉപമകളും ഉദാഹരണങ്ങളും നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടും തന്നെ കാണാന്‍ കഴിയും ....പലതും നമ്മുടെ മനസ്സിന് അറിവ് പകരുന്നവയും ആയിരിക്കും....   ശ്രദ്ധ  പതിപ്പിച്ചാല്‍ ,    മനുഷ്യ ജീവിതത്തിലെ പല തത്വങ്ങളും    നമ്മുടെ  ദിനചര്യകളില്‍     ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്നതായി നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയും.....മറ്റൊരു ഉദാഹരണം പറയാം......പാത്രം ചേച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക്  ഫീല്‍ ആകുന്നതാ.....നമ്മള്‍ സിങ്കില്‍ കിടക്കുന്ന പാത്രങ്ങളെയെല്ലാം തേയ്ക്കുന്നു, പിന്നെ   കഴുകുന്നു.  ചിലത്  ഉടഞ്ഞും പോകുന്നു. ആദ്യം  തേച്ചതു  തന്നെ ആണോ നമ്മള്‍  ആദ്യം കഴുകുന്നത്. ചിലപ്പോള്‍ അവസാനം തേച്ചതായിരിക്കും ആദ്യം കഴുകുക......അതുപോലെ തന്നെയാ  ഈ ആദ്യം ജനിച്ച മനുഷ്യര്‍  അതായത് വയസ്സായവര്‍ മാത്രം അല്ലാല്ലോ ആദ്യം മരിച്ചു പോകുന്നത്....ചെറിയ കുട്ടികളും  ഇടത്തരക്കാരും എല്ലാം  മരണത്തിനു  അടിമയാകുന്നതും  ഇതുപോലെ തന്നെയല്ലേ......

                                                                                            *****************